Van mijn vriendin, kreeg ik een paar foto’s van haar dieren:

Lulu in de boom; liefde en zondagochtend:

Ik wil jullie voorstellen aan een nieuwe vriend uit Schotland: Scrap. Hieronder volgt zijn foto en zijn verhaal.

Hallo Guusje en Gio,

Even voorstellen: Scrap, de ummmm kater. Ik heb afgelopen maart HanDo (Cabo: dit zijn Hannie en Doug) geadopteerd. Ik kon niet eerder naar jullie schrijven want moest eerst Nederlands leren natuurlijk. Dat gaat nu wel goed met hulp van Han. Eerst heb ik gewoond in het huis hiernaast, maar dat mens is verhuisd naar Glasgow and had me bij andere mensen ondergebracht, maar die hadden al 3 katten en dat vond ik niet leuk, dus ben ik weggelopen en naar mijn oude territorium teruggegaan. Toen Han op een zondag de deur opendeed en zei: Scrap? ben ik gauw naar binnen gegaan en nu woon ik hier. HanDo zijn aardige bedienden dus besloot ik te blijven. Ik zal Han vragen om een foto van mij naar Cabo te sturen. Ik vind jullie blog leuk om naar te kijken en misschien zal ik nog wel eens schrijven over mijn avonturen, als jullie dat leuk vinden natuurlijk.

Op mijn vorige website, heb ik jullie voorgesteld aan de huisdieren van de familie Oosters. Dat is twee jaar geleden en de samenstelling is inmiddels wel veranderd. Er zijn twee honden: Senna en Indy. Eerst wat foto’s toen Indy nog een pup was en twee foto’s van nu.

De familie heeft vier katten: Amber (laat zich bijna niet zien), Vlekkie (op de oude website uitgebreid te geportretteerd), Felix (de enige “kater”) en Gato (van Spaanse origine). Hieronder foto’s van Felix en Gato. Gato heeft al heel wat achter de rug hoe jong ze ook is. Eerst een lange reis vanuit Spanje naar Ridderkerk. En…. ze is ook al een paar dagen weg geweest. Gelukkig is dat goed afgelopen, maar de baasjes waren erg verontrust. (De foto’s van Felix en twee van de vier van Gato zijn door de familie Oosters gemaakt).

Als mijn vriendin zes maanden in Nederland is, verblijft zij in een stacaravan op een camping in Brabant. Zij heeft daar een buurvrouw, die een paar mooie katten heeft en meestal zijn er ook kittens. Toen ik eind augustus bij haar op bezoek was, waren er nog twee kittens uit een nest van vier. De eerste twee hadden al een nieuw huis gevonden. Hieronder wat foto’s. De grote poes is niet de moeder, het is een tante. Moederpoes was al zeker vijf dagen weg. (Ze is, geloof ik, twee weken weggeweest en toen was ze er plotseling weer.) 

Verder wat foto’s van onze vrienden in Amerika:

Tongue making noise as he was mad the sound was muted. (Hij maakt dan een geluid net als zijn baasje doet, wanneer deze een programma niet mooi vindt!)

Why are you taking my photo

Sleeepy

Sunning

En tenslotte nog wat foto’s van onze overburen:

Cabo’s overburen hebben ook katten, Perzen. Die zijn nogal moeilijk te fotograferen, vandaar dat Cabo er nog niet toe gekomen was om ze hier op te voeren. Maar buurman Wim heeft nu wat foto’s gestuurd – met onderschriften. Hier komen ze.

‘N kat (Bandit)

‘N overleden kat (Balu)

‘N ondeugende kat (Pandey)

En mijn speciale onbetaalbare kat (Greta)

Van de bazin van onze vriendinnen van de Veluwe krijgt Cabo zo nu en dan een ‘update’. Zo weten we nu, dat Dasja, de Noor, nu ook door het kattenluikje durft en maar gelijk in de boom geklommen was. Dat vond het bazinnetje wat minder, want ze durfde er niet meer uit en moest er met een trap hulp komen. Een favoriet plekje van Dasja is ‘bovenop de baas”. En vandaag hoorde Cabo, dat Dasja en Lulu samen het kattenluik forceren. Hun bazinnetje heeft geprobeerd dit te voorkomen met er van alles voor te leggen, maar het is ze nog steeds gelukt. Een consequentie is wel, dat ze dus naar buiten kunnen, maar ze kunnen dan NIET MEER NAAR BINNEN!

Overigens doet Cabo dat denken aan een verhaal van lang geleden. Haar vriendin had twee katten – Tijger, cypers, en Sylvester, zwart/wit. Haar man had voor de Kerst iets lekkers gekocht, vis of vlees, en dat in de ijskast in de garage gedaan. Let wel: met zware gewichten ervoor. Maar toen meneer zijn lekkers tevoorschijn wilde halen, was er niets meer!! Hieronder nog een foto van de twee broers.

Cabo’s neef woont in Voorschoten, maar is ook heel vaak in Frankrijk. Zijn twee katten, onze vrienden, doen net of er bijna geen plekje is om te leven in dat hele grote huis. Kijk maar naar de foto’s. Maar omdat ze gewend zijn zo dicht op elkaar te zitten, is het ook geen enkel probleem om per auto naar Frankrijk te reizen.

Op mijn vorige website heb ik verteld over de katten vrienden Jopie en Nelis. Van Nelis wist ik, dat hij overleden was, van Jopie wist ik het niet zeker. Maar nu kreeg ik een poosje geleden een bericht over twee nieuwe poezen.

Hieronder volgt een gedeelte van het bericht van Harmien en foto’s:

“Bert en ik hebben sedert augustus 2012 gezinsuitbreiding nl. Pleuntje en Maartje, de twee oude doch zeer krasse poezen van mijn overleden zuster Aleid uit Amsterdam. Ze zijn resp. 17 en 16 jaar en hebben altijd 2/3 hoog gewoond. ‘t Was grappig toen ze voor het eerst onze tuin ingingen, dat ze niet over het grasveld durfden te lopen. Bert en ik zijn heel blij met ze (en zij hopelijk met ons) – het is een levende en dierbare herinnering aan mijn zus. Hartelijke groeten.”

Vorig jaar julie heeft Cabo op haar eerdere site verteld over de nieuwe kattenvriendinnetjes Wanja en Lulu op de Veluwe. Nu is er slecht nieuws, want Wanja is er niet meer – waarschijnlijk aangereden. Er was niets aan haar te zien, maar ze was wel dood. Lulu miste haar erg en daarom heeft haar vrouwmens een nieuw vriendinnetje voor haar gezocht en gevonden.

Hieronder eerst twee foto’s van Wanja en daarna drie foto’s van Dasja. Ik hoop, dat ze gauw gewend is.

Cabo was op kraamvisite bij de kleinzoon van haar vriendin en daar wonen ook twee poezen. Het zijn Maine Coons – moeder Annabel (schildpad) en dochter Indy (de rode). Ze lijken wel wat op ons, Noorse Boskatten, maar hun kop is iets voller. Natuurlijk kon Cabo het niet laten om foto’s van ze te nemen en ze toe te voegen aan onze kring van (katten)vrienden. Zijn ze niet mooi?