Cabo vraagt of zij iets over de tuin hier mag zeggen. Nou vooruit, dat vinden we goed. Jullie ziet ons hier op het terras liggen, want in de tuin zelf is er niet zoveel plaats voor ons. Waar geen struiken of bloemen staan, is het bezaaid met wilde aardbeien. Die zijn niet zoet genoeg om te “oogsten”, maar Cabo denkt, dat het wel de slakken bezighoudt. Hieronder wat foto’s van de aardbeien, maar ook van Krijn’s rozen, die het, zoals altijd, weer goed doen. Groetjes van Gio en Guusje.
“Inside Llewyn Davis” is een film van de gebroeders Coen. Het is een mix van een muziekfilm en een roadmovie. Ik heb ergens gelezen, dat het verhaal gedeeltelijk gebaseerd is op het leven van Dave Van Ronk, een singersong/writer en tijdgenoot van Bov Dylan. Deze Llewyn heeft het moeilijk en kan nauwelijks van zijn muziek leven. Hij heeft ook geen eigen adres en slaapt bij die en gene. Een bijthema is, dat hij opgescheept raakt met een rode kat en dat maakte de film voor mij extra leuk. Hieronder de foto’s van de DVD en een link naar YouTube met een aantal van de songs.
Hieronder een recensie van een katten stripboek met een illustratie. Ik heb het boek aangeschaft en vindt het fantastisch. Jammer genoeg is het formaat te groot om er zelf nog wat pagina’s aan toe te voegen. Maar het artikel zegt genoeg, vind ik.
Het blijft een discussie: moeten katten de hele dag kunnen eten of niet. Guusje en ik kunnen de hele dag droogvoer eten, in de keuken en op de trap – zie foto. Blikvoer krijgen we ook, maar daar zijn we nogal kieskeurig in; we eten het niet altijd helemaal op. Maar als Lucy in de buurt is, is dat geen probleem, want zij eet echt alles! Groetjes.
Dit schilderij is gemaakt door Bram de Winter. Ik moest bij de doktersassistente zijn en daar hing het in de wachtruimte. Er was een omschrijving bij:
“Een onbekend hemellichaam dreigt neer te storten op een olieveld in zee. Waarschuwt de poes ons door haar rode kleur voor een naderend olietekort?”
Dit schilderij dateert uit zijn “grijze” periode welke gevolgd werd door een serie “bijschilderijen”. Inmiddels maakt Bram de Winter ook kunstwerken met asfalt en glas-in-lood. Zijn voorkeur gaat echter uit naar mixed-media, de uitdagende combinatie van twee of drie van deze kunstvormen.
De Winter heeft ook een eigen site – klik op zijn naam hierboven.
Al vier jaar krijg ik van mijn vriendin een scheurkalender. Eerst twee jaar over geschiedenis. En de laatste twee jaar de kalender van Quest met allerlei wetenswaardigheden. Zo nu en dan ook iets over katten; vandaag ook – zie hieronder.
Zo nu en dan zijn we ook in de tuin, vooral als Cabo er ook is. Maar meestal willen we toch vóór buiten. Ook liggen we niet zo vaak bij elkaar, hoewel we wel vaak in elkaars buurt blijven. Voor Cabo hopen we, dat het lang zulk weer zal blijven; voor ons maakt het niet uit, een beetje of een beetje veel regen doet ons helemaal niets! Groetjes.
Ik heb een heel leuk fotoboek gekocht: “Metal Cats” gefotografeerd door Alexandra Crocket.
“Alexandra Crockett, a musician and jewelry designer, has been present and active in the metal community since the age of 15 and is currently a doctoral student in the Bay Area. Beginning her idea for the book by doing promotional photos for bands and friends she would cat-sit for, she found an interesting dynamic between men in the metal scene and their cats. The idea for the book formed around giving accolades to local musicians and artists in the metal scene, while also bringing to light no-kill shelters and their importance for animal rights.”
Hieronder de omslagfoto en wat andere foto’s uit het boek. Aanbevolen.
