Portretten

Zoals jullie kunnen lezen, is Cabo naar het Schieland Museum geweest. Zij kan het dan nooit laten om ook in het bijbehorende winkeltje te snuffelen. Ze heeft twee hele leuke fotolijstjes gekocht en daar heeft ze deze portretten van ons voor gemaakt (ze zij niet groot: 9×9 cm). We komen in de slaapkamer te hangen.

Schieland Museum

Vrijdag ben ik met mijn neef -uit het hoge Noorden- naar het Schieland Museum in Rotterdam geweest. We wilden naar de tentoonstelling “100 jaar Rotterdam”.

Eerst maar een paar foto’s van het gebouw, want dat is sowieso de moeite waard.


De tentoonstelling zelf viel een beetje tegen. We vonden, dat er te weinig informatie was. Maar wat ik wel leuk vond, was een maquette van de binnenstad van Rotterdam. Ik las, dat die in opdracht van Bouwcentrum gemaakt was – en omdat ik daar 34 jaar gewerkt heb, ging ik gelijk op zoek naar het markante Ronde Gebouw. Maar … geen rond gebouw te vinden. Ik zag wel de Diergaarde en snapte er niets van. Helaas had ik de tekst niet goed gelezen – het was de vooroorlogse binnenstad. Hieronder wat foto’s van de tentoonstelling.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maar eigenlijk mag ik hier niets vermelden als er ook niet iets met een kat is. Dat was in dit geval wel moeilijk. Maar … op één van de andere tentoonstellingen “Familie”, ja hoor, daar was een tekening met een kat, zie hieronder:

Rupert

Vandaag stond in het AD een artikeltje over Rupert, de grootste kat.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hier een link naar het artikel. Maar ik wil hier wel even kwijt, dat ook Noorse Boskatten behoorlijk aan de maat kunnen zijn. Kijk naar de foto’s van Bowy (ik moet toegeven – hij was wel te dik).

Ik heb weer eens wat

Ja, ik Gio, heb weer eens wat. Al wat dagen geleden voelde Cabo iets achter op mijn rug, maar als ze me wilde kammen begon ik te piepen en kreeg ze een haal. Cabo dacht een doorn of iets dergelijks te zien. Gisteren was ik lang vóór buiten geweest en toen ik terugkwam, zag Cabo allemaal vocht uit mijn rug komen. Zij gauw met een watje schoongemaakt, maar eigenlijk wilde ik niet, dat ze eraan kwam. Ze zag wel, dat er nu een “gat” was.

Vandaag heeft ze het eerst een poosje aangekeken, maar toen toch besloten een afspraak bij de Dierenkliniek te maken en tegenwoordig dus ook met de Dierenambulance. Die was keurig op tijd en we hoefden ook niet lang te wachten tot we aan de beurt waren.

De dierenarts, Sophie Plak, heeft me eerst onderzocht. Ik had een beetje koorts: 39.3 (normaal is 39) en ik kreeg gelijk een antibiotica injectie – die is voor twee weken. Daarna heeft ze rond de plek geschoren (al weer) en de wond, die veel groter bleek dan het kleine gat, dat Cabo had gezien, met een of andere oplossing schoongemaakt. Daarna heeft ze er zalf op gedaan en nog een pijnstiller voor een dag gegeven. Cabo moet nu twee keer per dag zalf aanbrengen. De arts dacht toch aan een beet, dat een abces is geworden en die is dus op één plek opengesprongen.

Zij en de arts hopen, dat ik er niet al teveel aan zal blijven likken, want dat bevordert de genezing niet. Maar toen we weer netjes thuisgebracht waren, ben ik wel een tijdje bezig geweest om al die vieze luchtjes van mijn lijf te krijgen. Het is nu afwachten geblazen.

Hieronder nog twee foto’s van hoe ik er nu weer uitzie.

Al weer op het dak

Ja, de laatste tijd zijn we allebei veel op het dak te vinden. Cabo verdenkt ons ervan, dat we in de boom bij de buren naar vogeltjes zitten te loeren. Cabo zag mij een paar dagen geleden zo van het dak die boom in springen. Maar ze denkt, dat het niet veel opleverde, want een uurtje daarna zat ik weer voor de voordeur. Guusje heeft er nogal een handje van om – als ze op het dak is en Cabo ziet – hard te gaan miauwen. En Cabo is dan zo gek om de sleutel te gaan halen om het hek open te doen. En vaak duurt het dan nog even voor Guusje naar binnen gaat. Enfin, jullie begrijpen, dat we ons prima vermaken.

Groetjes van Gio en Guusje.

SS Rotterdam

Vorige week donderdag heb ik – met mede-gepensioneerden van het Bouwcentrum – het SS Rotterdam bezocht; het laatste in Nederland gebouwde stoomschip. Eigenlijk zou ik het er hier niet over mogen hebben, want er moet altijd een “kat” zijn. Maar ik heb toch een ingang gevonden. Op het promenade deck is er tot eind juli een tentoonstelling te ziem met foto’s van Frans Lanting en keramiek van o.a. Margarita van der Velden. Hieronder wat foto’s van een paar van haar beeldjes en dan wat meer over het schip.

En dan nu meer over het schip. Allereerst een link naar wat zwart/wit foto’s toen het schip gebouwd werd. We hadden een rondleiding met een heel goede gids, die wist te vertellen, dat alle kunst op het schip door Nederlandse kunstenaars gemaakt was. Hieronder een paar voorbeelden:

Ik vond het een bijzondere ervaring, ook al, omdat het me herinnerde aan mijn bootreizen: in 1964 met de Oranjefontein naar Durban in Zuid-Afrika en in 1965 met de Statendam van New York naar Rotterdam. Ik zou zeggen – als je in Rotterdam bent, ga een bezoek brengen. Hieronder nog een foto van de Statendam zelf en wat foto’s genomen vanaf de Statendam.


 

Rat met dwarslaesie kan weer lopen

In de NRC van vrijdag 1 juni jl. stond een interessant artikel over een rat met dwarslaesie, die weer kon lopen. Ik sta er enigszins dubieus tegenover, want ik ben tegen dierproeven. Maar de proeven zijn inmiddels genomen en het resultaat belooft veel. Hieronder het artikel en een foto van een van de ratten. Verder links naar twee uitgebreide artikelen over dit onderwerp – wel in het Engels: “Restoring voluntary control…” en “Versatile robot interface…” . Je moet wel een beetje geduld hebben voordat de pagina’s geladen zijn, want er staan video’s op.