Zojuist (maar dat was op 9 maart jl. – vergeten te publiceren) naar deze documentaire zitten kijken – indrukwekkend. Heel bijzonder hoe de natuur weer de overhand heeft gekregen op deze, voor mensen, verboden plek. Hieronder de voor- en achterkant van de DVD en ook een link naar deze documentaire op YouTube (wel in het Engels).
Een paar dagen geleden zat er op het dak bij de buren een grote reiger. Guusje zat op het terras, zag hem en ging plat liggen loeren met de gedachte “die ga ik vangen”. Cabo zag het en wilde een foto maken, maar – zoals dat altijd gaat – toen ze de camera had, was de reiger gevlogen. Ze heeft toen maar een paar portretten van ons gemaakt. Zie hieronder. Groetjes van G&G.
Zoals jullie inmiddels weten, lezen wij de NRC. Wat ik leuk vind, is dat ze telkens weer iets nieuws verzinnen voor de Achterpagina. Nu wordt de “Bommel”-strip “De Bovenbazen” ter ere van Marten Toonder opnieuw gepubliceerd, maar elke aflevering wordt getekend door een andere illustrator. In dit voorbeeld herkende ik direct Gerrit de Jager, want die tekent “Zusje” in de “Margriet” en daar komt ook vaak een kat in voor, zie hieronder.
Gisteren stond er in de Boekenbijlage van de NRC een interessante recensie door Guus Middag van het Verzameld werk: In goed en kwaad van F. Harmsen van Beek. Ik wilde graag het hele gedicht lezen over deze bijzondere poes. Hieronder volgt het met een foto van Fritzi Harmsen van Beek met hond en poes in 1975.
Goedemorgen, hemelse mevrouw Ping
is U de zachte nacht bevallen, hebben de on-
deugende, geheimzinnige planten naar behoren
gegeurd en zijn hopelijk geen van uw overige
zuigelingen aan de builenpest bezweken?
Hebt U de interessante nerveuze godvruchtige
vogeltjes, vrome goedertierende mevrouw, al wel
bekeken, druk telefonerend van: hallo, met piet,
kom je op mijn tak – o de sierlijke levendige
vogels, allemaal allemaal voor de brave poes,
die veelbeproefde droevige moeder. Ja verdomd,
deze ziekte, lieve beklagenswaardige mevrouw,
is een wrede rakker en zoveel is wel duidelijk:
er valt niet tegenop te baren, waar zelfs het
begrafeniswezen, die intieme huisgenoot, die
zeer bekende schenker ook van lauwe melk,
op zijn verlengde achterpoten het ter
aarde bestellen welhaast niet meer bij kan
benen, nietwaar, dame Ping, radarbesnorde,
dubbelgepuntmutste, mevrouwogige poezin?
Het is nu beter te zitten zonder weemoed in
de rauwe geurige ochtendlucht, nu de zon nog
teder is en de gordijnen levendig in de goede
vrolijke wind. O halmstaartige voortreffelijke,
kijk, zwijgzame zwakzinnige allerliefste,
er loopt een belangwekkend, héél klein maar
bijzonder lekker beestje tussen de kiezelstenen
onder de hemelsblauwe hortensia
(Aan mijn neerslachtige poes, ter vertroosting bij het overlijden van zijn gebroed)
Het is de laatste tijd iets beter weer. Dus Cabo heeft de camera gepakt en wat foto’s van ons gemaakt. Guusje op een van haar favoriete plekjes: het tafeltje en ik – zoals alle macho’s – op de andere ‘hogere’ plekken. Groetjes van G & G.
In het AD van vandaag onderstaand artikel. Gevolgd door een commentaar van een deskundige, waar ik het volledig mee eens ben.
Van tijd tot tijd kom ik in het Fotomuseum in Rotterdam. Ik kijk dan ook altijd even bij de kaarten en dan voornamelijk naar foto’s met katten. Deze drie had ik nog niet laten zien. De eerste twee gefotografeerd door Letizia Volpi en de derde door Ester Ripken (dit lijkt me wel een gemanipuleerde foto). Bij het katje in de kroes, doe ik een foto van Gio in de pan bij.
Op de achterpagina van de NRC een artikel van de hand van Rascha Peper met een illustratie van Annemarie van Haeringen. Annemarie doet meer dan alleen illustreren. Als je haar googlet, vind je leuke informatie over haar. Rascha Peper heeft al vaker over haar katten in de NRC geschreven, altijd leuk.
