Ja, het is bijna zover. Cabo waarschuwt ons al steeds voor al de knallen en flitsen die er aan komen, maar wij hebben niet echt een gevoel voor tijd. Dus we zien wel. Hieronder nog een paar foto’s van ons. Cabo heeft Instagram op haar iPod geïnstalleerd en daar kan ze leuke effecten mee krijgen. Kijk naar de foto van Gio (het lijkt wel een zoekplaatje!). Een goed uiteinde voor iedereen en tot volgend jaar!!!

Cabo is met kerstavond bij haar familie in Arnhem geweest (ze liet ons een hele tijd alleen, maar kwam toch die avond nog terug). En op Kerstavond is het traditie om elkaar cadeautjes te geven. Cabo werd goed bedeeld. Steven had zich creatief uitgeleefd met een kat en een vaas met tulpen. Maar ook Renske kan er wat van. Ze las een verhaal voor, zelf geschreven en uitgetypt op de computer. Na het uitpakken van alle pakjes, kwam er heerlijk eten op tafel. Bekijk de foto’s.

Cabo denkt, dat de meeste mensen, die dit blog lezen, wel weten dat Krijn overleden is. Maar voor diegene, die dat nog niet weten: hieronder het kaartje, dat ze gemaakt heeft om te bedanken voor alle medeleven en tevens de kerst- en nieuwjaarsgroet.

Al weer een poosje niets van ons gehoord, maar dat betekent niet, dat er niets gebeurd is. Guusje is ziek geweest. Ze at al een paar dagen bijna niets en lag veel te slapen. Cabo was als de dood, dat er net zoiets zou gebeuren als met Dutchy zo’n zeven jaar geleden. Dus naar de dierenarts met hulp van Wim, de overbuurman. Er waren twee mogelijkheden: een antibiotica kuur plus koortswerend middel en dan afwachten of gelijk bloedonderzoek erbij. Nou dat moest maar gebeuren. Gelukkig – maar niet voor Cabo’s portemonnaire – bleek er niets in het bloed te vinden te zijn. Het moet dus een virus geweest zijn. Een flinke week later plaste Guusje zo ontzettend naast de bak, dat Cabo een beetje kon oplepelen en in een flesje doen. Dat ook maar voor alle zekerheid na laten kijken, maar ook daar was niets aan de hand. Ja, ze moet de bak beter schoonmaken!

En gisteren was ik aan de beurt – ik moest ontklit en gekamd worden. Het was vreselijk slecht weer met regen, natte sneeuw en sneeuw die bleef liggen. Ieder gezond mens zou deze sessie uitgesteld hebben, maar Cabo was zo bang, dat ik weer helemaal geschoren zou moeten worden als ze nog langer wachtte, dat ze toch doorgezet heeft. Afgezien van het feit, dat haar auto ter reparatie in de garage was, had ze toch nooit zelf durven rijden. Dus heeft ze de Dierenambulance ingeschakeld en dat ging prima. Op mijn flanken heb ik wel een paar ‘lege’ plekken, maar ik ben gelukkig niet zo kaal als acht maanden geleden.