Via deze weg onderstaand onze groeten. Als alles goed gaat krijg je de tekst als je klikt op onderstaande link.

IMG 3

Al sinds enige tijd hebben we een nieuw overbuur katje. Ze is nog jong en houdt ervan om buiten te zijn en te spelen – vooral met mij. Guusje is minder gecharmeerd van haar en probeert haar weg te jagen. Maar L (Cabo weet niet goed hoe je haar naam schrijft) is nergens bang voor en wil graag overal naar binnen om de boel te verkennen. Ze is al kind aan huis bij Bandit en Pandey, hoewel deze twee ook niet echt dol op haar zijn. En daar is het probleem, dat Bandit en Pandey binnenkatten zijn en L niet. Hierboven zie je een foto met L nog buiten en Guusje in de aanval. Maar vandaag is ze binnen geweest. Guusje en ik waren buiten, dus Cabo dacht, dat L dan wel even binnen kon komen. Eerst eten op de trap en toen de kamer in. Inmiddels was Guusje via de tuin naar binnen gekomen. Het werd geen gevecht, want L had een catnip speeltje gevonden en daar was ze helemaal weg van. Die rare ogen van Guusje komt door de flits.

Cabo heeft me “moordenaar” genoemd, omdat ik een roodborstje had gevangen. De overburen zeiden: “oh, dat dikke roodborstje zat altijd bij ons”, maar ook de linkerbuurvrouw zei: “kijk daar zit ons roodborstje weer”. Bij wie hij/zij hoorde blijft onbekend, maar ik heb hem/haar toch maar mooi verschalkt. Cabo sneerde nog, dat ik alleen maar het beestje kon doden en ermee kon spelen, maar opeten ho maar. Ja zeg, ik ga zo’n vogeltje toch niet opeten – ik heb mijn eigen voer. Ik had ook erge honger gekregen, dus ben gelijk op de trap gaan eten, nadat Cabo het vogeltje weggehaald had. Ook nog een foto van Guusje, die liever lui dan moe is. Groetjes.

Jullie denken zeker, we horen weer niets van Guusje en Gio. Dat klopt, want nu was Cabo even uit de running. Ze is een paar dagen in het ziekenhuis geweest, maar nu is alles weer in orde. En de overburen hebben heel goed voor haar en ons gezorgd.

Ik had een muis gevangen. Het beestje trok nog met zijn pootjes, dus toen heeft de overbuurman er maar rigoreus een einde aan gemaakt. De mensen vinden het zielig, maar ik wilde eigenlijk nog met mijn prooi spelen.

Het is behoorlijk lang geleden, dat jullie wat van Guusje en mij hebben gehoord. Dat komt, omdat Cabo problemen had met deze website: ze kon niet inloggen en het heeft bij elkaar bijna een maand geduurd, voordat alles weer in orde was, vandaar.

De vorige keer waren we net bij de dierenarts geweest voor onze jaarlijkse injecties. We zijn toen ook wat ontklit, maar dat was geen volledige beurt. Nu heb ik inmiddels wel een volledige beurt achter de rug en heb ik een kale buik. Wat was het geval, ik ben ergens in gaan liggen of ergens onder gekropen (Cabo weet dat natuurlijk niet precies) waar allemaal heel klein kleefbolletjes lagen. Ik zat helemaal onder met dat spul. Cabo heeft geprobeerd ze te verwijderen, maar op mijn buik en onder mijn oksels, daar mag ze niet komen, dan krijgt ze een haal. Het gevolg was dus, dat ik naar de kliniek moest. Intussen heb ik ze nog een keer opgelopen, maar nu waren het er niet zoveel en kon Cabo ze allemaal verwijderen.

Hieronder nog een foto van ons, die de overbuurman genomen heeft. We houden de wacht bij de auto van de buren!

Hier zie je mij terwijl ik door de stagiaire van de dierenkliniek gekamd en ontklit wordt. Gisteren kon Cabo, met behulp van Wim, al terecht. Eerst zijn Guusje en ik bij de dierenarts geweest. We hebben onze jaarlijkse injectie gehad en ook een pipetje Stronghold tegen de vlooien, wormen en teken. Ik was eerst aan de beurt, dus Cabo uitleggen, dat er iets met me aan de hand was. Nou mijn tanden en kiezen waren prima in orde en ik had ook niets in mijn keel, maar wat bleek: ik had een sneetje in mijn tong, dat al bijna genezen was. Maar dat verklaarde wel waarom ik een paar dagen uit de running was. Nu ben ik weer helemaal de oude; ik eet ook weer brokjes en wil steeds naar buiten. Bij mij zijn flink wat klitten weggehaald en daardoor voel ik me ook prettiger. Ook bij Guusje zijn wat klitten weggehaald – bij haar gaat dat altijd wat gemakkelijker dan bij mij. Dus als er niets gebeurd, zijn we weer voor een jaar “goedgekeurd”. Groetjes van Guusje en Gio.

Deze oproep kwam vandaag met de post. Het is weer zover, we moeten naar de dokter voor onze jaarlijkse controle en inentingen. Vorig jaar gingen we pas op 23 augustus, maar nu weet Cabo het nog niet. Want ze denkt, dat er wat met me is. Allereerst ben ik 36 uur niet thuis geweest. En nu ik thuis ben, lig ik de hele dag onder een buxus in de tuin. Eigenlijk zou ze nu al met me naar de dokter willen, maar dat ziet ze toch niet zitten: veel te warm en waarschijnlijk heel stressvol voor mij. Maar wat ik nou precies heb, daar kan ze niet achterkomen – misschien ben ik gestoken; ik lijk ergens bang voor te zijn. Dus vandaar dat ze overweegt volgende week al te gaan. Wordt vervolgd. Groetjes van Guusje en Gio.

Cabo heeft besloten de naam “gym” te veranderen in hobby ruimte. Er staat inmiddels wel een roeiapparaat, maar meer toestellen komen er niet. En er staat nu ook een tafel, waar zij van plan is haar hobby motor-model-bouwen weer op te pakken. In de woonkamer komt het er niet van, want dan moet je steeds alles opruimen en ook Guusje en ik willen nog wel eens op tafel springen. Hieronder nog wat foto’s.

Cabo heeft de laatste tijd niet veel op deze site geschreven, want ze had het druk. Ze wilde van de garage een sportruimte met daarachter opslag maken. Dat kon ze niet zelf. Dus offerte aangevraagd voor een pui (onderpaneel met twee ramen). Die is gekomen, maar toen moest er binnen van alles gebeuren. En dat heeft Gert gedaan; hij heeft prachtig werk afgeleverd. Oh ja, eerst is er nog zeil gelegd. Het is nog niet helemaal klaar: nog wat verven en de vensterbank moet nog geplaatst worden. En dan moet er nog een roeiapparaat komen. Maar als Cabo wil, kan ze er wel al oefeningen doen. Bekijk de foto’s.

Eindelijk is het dan zomer met heel prettige temperaturen. Cabo vindt het heerlijk en zit soms met een drankje op haar “achter terras”. Ze heeft daar een foto gemaakt van Guusje en mij, want wij gaan natuurlijk gelijk bij haar liggen en nemen het tafeltje in beslag. Cabo kreeg een opmerking, dat de foto van mij helemaal niet mooi is, want ik had een veel te kleine kop. Dat klopt wel enigszins, want de foto is met een groothoeklens genomen en dan krijg je dit effect. Maar feit blijft, dat Noorse Boskatten een vrij klein hoofd hebben – vergelijk maar eens met de kop van een Maine Coon.