In vervolg op het vorige stukje over postzegels. Cabo heeft nog verder opgeruimd en heeft nu alle postzegels de deur uit gedaan. Denk niet, dat ze daar rijk van geworden is, want het aantal verzamelaars wordt steeds minder, heeft ze vernomen. En daarom is de markt ook ingezakt. Ze heeft echter één eerste dag envelop gehouden – ja die van de (toen nog) Nederlandse Antillen met de postzegels van het foldertje.
Postzegels
Cabo is een paar dagen bezig geweest om boven de postzegelverzameling van Krijn op orde te brengen, want morgen komt er iemand om haar -hopelijk- te adviseren wat er mee te doen. Bij het uitknippen van postzegels op ansichtkaarten, kwam ze er een tegen met een kat erop. En ze had ook een foldertje gevonden over een postzegeluitgave met katten. (Ze weet niet of die postzegels misschien in de verzameling zitten). Een paar jaar geleden heeft ze er nog over gedacht om van postzegels met katten een categorie te maken. Daar is niets van gekomen en nu is ze het ook niet van plan – teveel gedoe. Maar …. als ze echt niets meer te doen heeft, wie weet!
Hieronder het foldertje en de postzegel.
Animeermeisje
Grote verrassing
Wat een verrassing!! Afgelopen vrijdag werd er aangebeld. Het was de post met een pakje. Ik kon me niet herinneren, dat ik wat besteld had, maar het pakje was wel degelijk aan mij geadresseerd. En nieuwsgierig als ik ben, heb ik het gelijk opengemaakt. En daar was de Literaire Katten Kalender 2013!! Ik stond echt versteld en wil degene, die mij bedacht heeft, heel heel hartelijk danken. Maar wie is het??
Dit keer ben ik er dus heel vroeg bij met de voorkant en de eerste twee weken. Vooral het onderschrift bij deze week, vind ik geweldig:
“De kat heeft twee voorpoten, twee achterpoten. Twee poten aan de linkerkant. Twee poten aan de rechterkant. Achter het lijf komt de staart en die houdt na een poosje op. Van tijd tot tijd heeft de kat zin in jonkies en dan maakt ze er een paar. Dan wordt ze een kattenvrouw…”
(Uit het opstel van een scholier in Frankrijk).
Bijna oud en nieuw!
Ja, het is bijna zover. Cabo waarschuwt ons al steeds voor al de knallen en flitsen die er aan komen, maar wij hebben niet echt een gevoel voor tijd. Dus we zien wel. Hieronder nog een paar foto’s van ons. Cabo heeft Instagram op haar iPod geïnstalleerd en daar kan ze leuke effecten mee krijgen. Kijk naar de foto van Gio (het lijkt wel een zoekplaatje!). Een goed uiteinde voor iedereen en tot volgend jaar!!!
De literaire kattenkalender
Ik was al lang van plan om iets over deze kalender te schrijven, maar tot nu toe was er nog niets van gekomen. Elke week een nieuwe foto met onderschrift. En nu maandag nog één te gaan. Ik heb hem nu vier jaar achter elkaar gehad en vaak zaten er ‘briljantjes’ tussen. De kalender van 2013 heb ik niet. Ik heb er wel naar gekeken – niet heel grondig overigens – maar ik zag hem niet. Dus volgend jaar ‘afkicken’. Hieronder de voor- en achterkant van de kalender en de laatste twee foto’s. Ik kon de foto’s helaas niet 100% scannen, maar jullie zien wat ik wil laten zien! Het citaat bij de laatste foto is van Johann Wolfgang von Goethe – ja het is tenslotte een literaire kattenkalender!
Kerstavond
Cabo is met kerstavond bij haar familie in Arnhem geweest (ze liet ons een hele tijd alleen, maar kwam toch die avond nog terug). En op Kerstavond is het traditie om elkaar cadeautjes te geven. Cabo werd goed bedeeld. Steven had zich creatief uitgeleefd met een kat en een vaas met tulpen. Maar ook Renske kan er wat van. Ze las een verhaal voor, zelf geschreven en uitgetypt op de computer. Na het uitpakken van alle pakjes, kwam er heerlijk eten op tafel. Bekijk de foto’s.
Fijne feestdagen
Casper – de kat die met de bus ging
Ik heb dit boek al langer in huis, maar nu pas gelezen. Een aanrader voor katten liefhebbers om aan te schaffen of – op de valreep – als kerst cadeautje te geven. Ook zijn er filmpjes op YouTube te zien. Tik in: “casper cat bus” en er je kunt een aantal filmpjes bekijken. Hieronder de voor- en achterkant van het boek en een aantal foto’s.
Naar de kapper
Al weer een poosje niets van ons gehoord, maar dat betekent niet, dat er niets gebeurd is. Guusje is ziek geweest. Ze at al een paar dagen bijna niets en lag veel te slapen. Cabo was als de dood, dat er net zoiets zou gebeuren als met Dutchy zo’n zeven jaar geleden. Dus naar de dierenarts met hulp van Wim, de overbuurman. Er waren twee mogelijkheden: een antibiotica kuur plus koortswerend middel en dan afwachten of gelijk bloedonderzoek erbij. Nou dat moest maar gebeuren. Gelukkig – maar niet voor Cabo’s portemonnaire – bleek er niets in het bloed te vinden te zijn. Het moet dus een virus geweest zijn. Een flinke week later plaste Guusje zo ontzettend naast de bak, dat Cabo een beetje kon oplepelen en in een flesje doen. Dat ook maar voor alle zekerheid na laten kijken, maar ook daar was niets aan de hand. Ja, ze moet de bak beter schoonmaken!
En gisteren was ik aan de beurt – ik moest ontklit en gekamd worden. Het was vreselijk slecht weer met regen, natte sneeuw en sneeuw die bleef liggen. Ieder gezond mens zou deze sessie uitgesteld hebben, maar Cabo was zo bang, dat ik weer helemaal geschoren zou moeten worden als ze nog langer wachtte, dat ze toch doorgezet heeft. Afgezien van het feit, dat haar auto ter reparatie in de garage was, had ze toch nooit zelf durven rijden. Dus heeft ze de Dierenambulance ingeschakeld en dat ging prima. Op mijn flanken heb ik wel een paar ‘lege’ plekken, maar ik ben gelukkig niet zo kaal als acht maanden geleden.