Cabo was helemaal verbaasd, dat ik de blaadjes van de bloemkool lekker vond. Ze weet, dat Guusje en ik het gras, dat ze zo nu en dan voor ons koopt, zeer waarderen, maar ik ben ook niet vies van ander groen. Zie de foto.

Verder moet ik jullie nog vertellen over de klitten van Guusje. Nadat we vorig jaar naar de trimster geweest zijn (weten jullie nog, ik was helemaal kaal!), ben ik nog weer een keer geweest, omdat Cabo bang was, dat ik anders weer kaal geknipt zou moeten worden. Bij Guusje leek het allemaal nog in orde. Maar nu kreeg ze toch ook behoorlijk wat klitten. Guusje laat zich iets makkelijker behandelen en zo heeft Cabo toch zelf haar klitten weg kunnen halen. Hoewel niet helemaal feilloos, zie de foto. Nu zijn het weer de teken, die Cabo moet zien te vangen.

Eergisteren liet Cabo mij tegen zessen nog een keer naar buiten. Maar wat een schrik – daar was die indringer weer. (Cabo dacht eerst, dat het een andere kat was – er lopen hier nogal wat rode katten rond, maar bij vergelijking van de foto’s, bleek het toch de kat van de “driehoeksverhouding” te zijn.) Ik was wel een beetje bang, maar hield toch stand. Ook Guusje kwam erbij, maar die blijft altijd op een afstandje. Ja, die andere kat begreep wel, dat hij weg moest zien te komen, maar op zo’n manier, dat het niet echt een vlucht leek. Nou dat lukte door stapje voor stapje naar achteren te gaan. Toen hij (Cabo is ervan overtuigd, dat het een ‘hij’ is) weg was, moesten wij wel even goed ruiken. Hier het beeldverhaal.

Sinds Cabo naar Bonaire is geweest, trekken we wat meer met elkaar op. En dat leidt ertoe, dat we samen onze oprit en voortuin bewaken. Zo zag Cabo laatst een indringer, die wij dus weggekeken hebben. De ‘stommeling’ ging toen vervolgens onder ‘onze’ auto zitten en werd door Gio het gras opgejaagd. Zo interpreteert Cabo dit, maar wij weten of dit echt zo is. Hieronder een paar foto’s van de driehoek.

Cabo zou nog wat schrijven over haar vakantie op Bonaire. Ze heeft het heel erg naar haar zin gehad. Alle mooie plekken bezocht -natuur, vogels, ezels en geiten- en naar leuke muziek geluisterd. Zij en haar nicht waren daar tijdens het carnaval en dus zijn ze naar het kinder-, maar ook het scholen- en tenslotte het “grote” carnaval geweest. Er waren natuurlijk ook katten op Bonaire, niet bij haar vriendin waar ze logeerde, maar elders. Hieronder een paar foto’s en om te laten zien hoe koud het hier was, ook eentje van ons in de sneeuw.

Nadat Cabo teruggekeerd was van haar vakantie naar Bonaire (daar schrijft ze nog wel een stukje over), zijn we nu weer in ons oude ritme. Het leek vorige week eindelijk lente te worden, maar helaas het is weer koud. We liggen daarom op ons favoriete plekje, zie de foto’s. Tot de volgende keer.

Cabo had gisteren al een heel klein vogeltje in de boom in de voortuin gezien. En vandaag weer. Ze zocht naar de naam van het vogeltje en meende, dat het een winterkoninkje moest zijn. Maar in het boekje, dat ze heeft zag een winterkoninkje er wel veel lichter uit. Nu is het raadsel opgelost, want een uurtje later lag het vogeltje dood op de stoep – gevangen, vermoord en als speelobject gebruikt door Guusje – en inderdaad een winterkoninkje.

In vervolg op het vorige stukje over postzegels. Cabo heeft nog verder opgeruimd en heeft nu alle postzegels de deur uit gedaan. Denk niet, dat ze daar rijk van geworden is, want het aantal verzamelaars wordt steeds minder, heeft ze vernomen. En daarom is de markt ook ingezakt. Ze heeft echter één eerste dag envelop gehouden – ja die van de (toen nog) Nederlandse Antillen met de postzegels van het foldertje.

Cabo is een paar dagen bezig geweest om boven de postzegelverzameling van Krijn op orde te brengen, want morgen komt er iemand om haar -hopelijk- te adviseren wat er mee te doen. Bij het uitknippen van postzegels op ansichtkaarten, kwam ze er een tegen met een kat erop. En ze had ook een foldertje gevonden over een postzegeluitgave met katten. (Ze weet niet of die postzegels misschien in de verzameling zitten). Een paar jaar geleden heeft ze er nog over gedacht om van postzegels met katten een categorie te maken. Daar is niets van gekomen en nu is ze het ook niet van plan – teveel gedoe. Maar …. als ze echt niets meer te doen heeft, wie weet!

Hieronder het foldertje en de postzegel.

Ja, het is bijna zover. Cabo waarschuwt ons al steeds voor al de knallen en flitsen die er aan komen, maar wij hebben niet echt een gevoel voor tijd. Dus we zien wel. Hieronder nog een paar foto’s van ons. Cabo heeft Instagram op haar iPod geïnstalleerd en daar kan ze leuke effecten mee krijgen. Kijk naar de foto van Gio (het lijkt wel een zoekplaatje!). Een goed uiteinde voor iedereen en tot volgend jaar!!!

Cabo is met kerstavond bij haar familie in Arnhem geweest (ze liet ons een hele tijd alleen, maar kwam toch die avond nog terug). En op Kerstavond is het traditie om elkaar cadeautjes te geven. Cabo werd goed bedeeld. Steven had zich creatief uitgeleefd met een kat en een vaas met tulpen. Maar ook Renske kan er wat van. Ze las een verhaal voor, zelf geschreven en uitgetypt op de computer. Na het uitpakken van alle pakjes, kwam er heerlijk eten op tafel. Bekijk de foto’s.