Het is al bijna drie maanden geleden, maar ik kon er niet toe komen om jullie het te laten weten: Gio is er niet meer. Ik heb hem op zaterdag 19 augustus laten inslapen. Ik heb jullie verteld, dat hij ziek was, een te snel werkende schildklier. Hij moest daarvoor pillen slikken en dat ging niet goed. Ik dacht het met EasyPill opgelost te hebben. De eerste week ging het goed maar daarna liet hij de balletjes met pil liggen. Hij ging steeds verder achteruit. Werd magerder. Wel kwam hij nog elke nacht bij mij op bed, maar de nacht van vrijdag op zaterdag niet. ‘s-Morgens heb ik hem nog op het aanrecht getild om wat te eten. Het was mooi weer en hij ging naar de tuin. Daar heeft hij uren onder een struik gelegen. Eigenlijk was ik toen al bang dat hij dood was. Maar tussen de middag lag hij toch weer binnen onder de televisie. Mijn overburen kwamen om een wijntje te drinken en te puzzelen. Zij vonden dat ik zo het weekend niet kon ingaan en dat zag ik toen ook wel. Ik heb de dierenkliniek gebeld en we konden terecht in het dierenziekenhuis in Barendrecht. Daar is hij toen ingeslapen. Ik heb het er nog steeds moeilijk mee, maar voor Gio was dit het beste.

Hoe nu verder. Ik weet niet of Guusje de pen wil overnemen; we zullen zien.

Groetjes van Cabo en Guusje.

Het is weer hetzelfde liedje als vorig jaar. Cabo heeft niets van zich laten horen. Het is duidelijk dat ze andere prioriteiten heeft. Maar nu vond ze toch dat ik moet vertellen wat er met me aan de hand is. Vorig jaar zei ik dat alles goed met ons was maar dat ik wel mager was. Half januari moesten we voor onze jaarlijkse prikken en toen is er bloed bij mij afgenomen. Wat blijkt: ik heb een te snel werkende schildklier en daarom ben ik zo mager. Ik maak soms ook veel herrie en dat heeft daar ook mee te maken. Dus ik moet elke dag een pil. Nou dat was me wat. Cabo deed het door mijn netvoer, maar ik liet dat pilletje meestal liggen omdat ik het niet lekker vind. Maar nu heeft Cabo er wat op gevonden, op advies van haar nicht: Easypill. En dat werkt.

Ik zal nooit meer de oude worden, maar met die pillen kan ik misschien nog wel een poosje mee. Met Guusje gaat het goed, maar zij moet over twee weken naar de trimster, want ze heeft erg veel klitten. Overigens ben ik in januari geschoren, maar ik heb nu al weer aardig wat vacht. Dat is het voorlopig. Groeten van Guusje en Gio.

Het is wel heel lang geleden dat jullie wat van Guusje en mij gehoord hebben. Dat komt omdat Cabo niets gedaan heeft. Het zal er mee te maken hebben dat zij vorig jaar haar rechter bovenarm gebroken heeft en de revalidatie lang geduurd heeft. Verder had ze kennelijk andere dingen aan haar hoofd. Maar we zijn er nog, inmiddels 14 jaar oud. Ja, we worden ouder; helaas is dat aan mij meer te zien dan aan Guusje. Ik ben erg mager, maar verder gaat het goed met mij en Guusje hoor. We gaan nog veel naar buiten, aan de straatkant en in de tuin. Hopelijk gaat Cabo wat actiever worden. Groetjes van Guusje en mij, Gio.

Het is al weer heel wat maanden geleden dat jullie wat van ons gehoord hebben. Zo gaat dat. Cabo komt niet veel buiten vanwege dat corona gedoe. Wij hebben daar geen last van en leven ons leventje. Een paar keer voor naar buiten maar ook in de tuin. Mijn vacht is weer van ouds – zie de foto. Cabo maakt zich nu al weer zorgen dat ik weer klitten zal krijgen. We zullen zien. Groeten van Guusje en Gio.